Η λίστα ιστολογίων μου

Ψηλά, ψηλά, ψηλά

   Αισθάνομαι άσχημα. Αισθάνομαι άσχημα γιατί τα πράγματα είναι λάθος μοιρασμένα. Δώσανε την χαρά, την ευτυχία, και την λαχτάρα σε μικρά πουλιά. Την ζητάνε πίσω όταν αυτά ετοιμάζονται να πετάξουν. Μένει κενό. Το κενό τα βαραίνει και αυτα πέφτουν. Τότε γεμίζουν με πόνο, μίσος και ζήλια.
   Θέλω να απλώσω το χέρι μου να τα πιάσω πριν πέσουν ξανά και χτυπήσουν, αλλά δεν μπορώ. Απλώνω το χέρι μου και οι γίπες το δαγκώνουν. Πονάω. Μαζεύω το χέρι μου. Δεν πρόλαβα να τα σώσω. Πονάω.
   Είναι άδικο να είσαι μόνος σου. Αλλά κάποιος έκανε κάτι για αυτό. Έδωσε κάτι ακόμα στο μικρό πουλί που δεν θα φύγει ποτέ. Του έδωσε στοργή. Τώρα που τα μικρα πουλιά έχουν πέσει στο έδαφος και τα τριγυρίζουν οι γίπες, τώρα που ξέρω ότι με έχουν ανάγκη περισσότερο από πριν, τώρα που καταλαβαίνω γιατί έπρεπε να ήμουν πιο δυνατός και να τα πιάσω πριν πέσουν, τώρα θα πάω δίπλα τους για να τους ωσω την στοργή που έχουν ανάγκη. Τώρα.
   Αυτή είναι αρκετή για να σηκωθούν. Είναι δυνατά και διώχνουν τους γίπες. Είναι και πάλι ελεύθερα για να γευτούν τις αρετές που είχαν πρίν αφήσουν την φωλιά τους. Μεγάλωσαν και άνοιξαν τα φτερά τους. Με τύλιξαν με αυτά. Τώρα πετάω μαζί τους στο ουρανό γιατί με κρατάνε και νιώθω καταπληκτικά.
   Τα βοήθησα και το εκτίμησαν, γιατί ήξεραν ότι έτσι έπρεπε να κάνουν για να είναι καλά. Εγώ δεν ήξερα, έπεσα από την φωλιά μου και από τότε δεν ξαναπέταξα. Για αυτό αισθάνομαι άσχημα. Αλλά τώρα είμαι στον ουρανό, μου έμαθαν πως να πετάω, μου έδειξαν τα σύννεφα αλλά και τον ουρανό από πάνω τους. Για αυτό είμαι ευγνώμων. Για αυτό χαμογελάω.






Στέφανος.
Υπομονή και ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου